اشک حضرت علی (ع) هنگام ولادت حضرت ابوالفضل (ع)
تاریخ انتشار: ۶ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۱۹۲۹۷۱
در چهارمین روز ماه مبارک شعبان، حضرت ابوالفضل العباس به دنیا آمدند. پدرشان امیر مومنان (ع) و مادرشان، فاطمه کلابیه؛ زنی پاک سرشت و با ایمان بودند. حضرت ابوالفضل (ع)، آینه تمام نمای پدر بزرگوارشان حضرت علی (ع) بودند.
نام حضرت عباس (ع)
زمانی که حضرت ابوالفضل (ع) به دنیا آمدند، مادر بزرگوارشان، حضرت امّ البنین (س) قنداقه پاک ایشان را به دست حضرت امیر مومنان (ع) دادند تا نامی را برای ماه تازه به دنیا آمده شان انتخاب کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
حضرت علی (ع)، فرزندشان را در آغوش کشیدند و به ایشان محبت کردند و سپس، در گوش راستشان، اذان و در گوش چپشان، اقامه خواندند و سپس، به حضرت ام البنین (س) فرمودند: «او را چه نام نهادی؟» حضرت امّ البنین (س) نیز، همانند همیشه به صورت مودبانه فرمودند: «من در هیچ امری بر شما سبقت نگرفته ام. هر نامی که می‌پسندید بر ایشان بگذارید». حضرت علی (ع) فرمودند: «من ایشان را به نام عمویم، عباس نامیدم.»
عباس؛ نشانی از شجاعت
مرحوم علامه حائری رحمت الله علیه در کتاب «معالی السِبطین» درمورد برگزیدن نام عباس نوشته اند: «امیرمؤمنان علیه السلام، به این خاطر نام ایشان را عباس نهادند که به شجاعت، شکوه، صولت و خشمشان در پیکار با دشمنان آگاهی داشتند. دشمنان در برابر ایشان لرزه بر اندامشان می‌افتاد و صورت هایشان از ترس ایشان رنگ می‌باخت. ایشان قهرمانی بودند که شجاعت را از پدر بزرگوارشان به ارث برده بودند و بینی گمراهان در برابر ایشان به خاک مالیده می‌شد.»
گریه حضرت امیر مومنان (ع) هنگام ولادت حضرت ابوالفضل العباس (ع)
گفته می‌شود پس از این که حضرت علی (ع) نام عباس را برای فرزند خود انتخاب کردند، دست‌های ایشان را بوسیدند و سپس، اشک بر صورت مبارک و نازنینشان جاری شد.
حضرت امّ البنین (س) حیرت زده پرسیدند: «چرا گریه می‌کنید؟ مگر دستان فرزندم عیبی دارد؟» حضرت علی (ع) هم، فرمودند: «گویی هم اینک می‌بینم که این دست‌ها روز عاشورا در کنار شریعه فرات و در راه یاری دین خدا قطع شده است.»
حضرت ابوالفضل (ع) به حدی سیمای زیبایی داشتند که به ایشان قمر بنی هاشم (ماه بنی هاشم) می‌گفتند و زیبایی و رعنایی قد و بالایشان باعث می شد که مادر بزرگوارشان، حضرت ام البنین (س) از چشم حسودان، نگران فرزند عزیزشان باشند.
ویژگی های برجسته حضرت ابوالفضل (ع)
اولین ویژگی حضرت ابوالفضل العباس (ع) قهرمانی ایشان بود که نه تنها در زندگی بلکه در عرصه جنگ هم قهرمان بودند و دومین ویژگی، بصیرت حضرت (ع) بود که به تعبیر امام صادق (ع)، حضرت عباس (ع) صاحب بینش سیاسی قوی بودند و دشمن، لشکر و اهداف دشمن را می‌شناختند و به جامعه و وضعیت آن اشراف داشتند و ویژگی دیگر حضرت ابوالفضل (ع) ایمان قوی و محکم ایشان بود که به تعبیر امام صادق (ع)، ایمان محکم و آهنینی داشتند و از ویژگی‌های برجسته حضرت عباس (ع)، باب الحوائج بودن ایشان است که این موضوع در جهان شیعه بسیار شهرت دارد تا جایی که هر کسی به درب خانه حضرت (ع) برود ناامید برنمی گردد و اگر گره داران به باب الحوائج (ع) توسل کنند کارشان گره گشایی می‌شود.
علمداری حضرت ابوالفضل (ع) و سقا بودن از دیگر ویژگی‌های بارز ایشان بود و مسئولیت سقایی کاروان حضرت امام حسین (ع) به ویژه در شب و روز عاشورا را برعهده داشتند.
حضرت عباس (ع) پشتوانه بسیار خوبی برای برادر بزرگوارشان آقا باعبدالله الحسین (ع) بودند و به همین دلیل، وقتی به شهادت رسیدند امام حسین (ع) فرمودند کمرم شکست و دیگر، پشتوانه‌ای ندارم.
حضرت ابوالفضل (ع) از مقام والای بهشتی برخوردار بودند و امام سجاد (ع) فرمودند: عموی ما عباس، در بهشت از مقام و منزلتی برخوردار است که سایر شهدا، غبطه این مقام را می‌خورند و به همین دلیل، حضرت ابوالفضل (ع) دارای مقام شفاعت هستند.
وفاداری حضرت ابوالفضل (ع) زبانزد عام و خاص است و می‌توان از حضرت (ع) درس وفا گرفت؛ به طوری که‌می توان تا آخرین لحظه و در تمامی شرایط خوب و بد، باوفا ماند و رفیق نیمه راه نشد و حضرت عباس (ع) تا آخرین لحظه با اباعبدالله الحسین (ع) ماندند و باید از ایشان درس گرفت و به همین خاطر، وقتی کنار مزار شریف حضرت ابوالفضل (ع) می‌رویم بیشتر به یاد وفای ایشان می‌افتیم.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری قرآن و عترتمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: ولادت حضرت ابوالفضل ولادت حضرت عباس ع قمر بنی هاشم حضرت ابوالفضل حضرت عباس حضرت علی حضرت ام حضرت ع
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۱۹۲۹۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دلیل عظمت شاه عبدالعظیم حسنی (ع) چه بود؟
حجت الاسلام والمسلمین مهدی یعقوبی گیلانی، کارشناس مذهبی درمورد فضائل حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه بیان کرد: مرحوم آیت الله محمد محمدی ری شهری که مدتی، تولیت آستان شریف حضرت عبدالعظیم حسنی را برعهده داشت در کتاب «خاطره هاى آموزنده» خویش با یک واسطه، داستان عجیبی درمورد زیارت حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه نقل کرده است.
این خطیب شهیر که در زمان رضاخان پهلوى در تهران تبلیغ مىکرد، به دستور طاغوت وقت دستگیر مىشود. ایشان بعد از آزادى نقل می‌کرد: بعد از یک سال زندان به شهر بیرجند تبعید شدم. یکى از شبها که بسیار دلتنگ بودم، به حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه متوسل شدم و با چشم گریان به خواب رفتم. در رویا دیدم وارد مجلسى شدم که جالسین همه روحانى بودند، چ و صدر مجلس، حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه با صورتى نورانى و مجلل نشسته است. جلو رفتم و بعد از سلام شکایت حالم را به عرض رساندم.
فرمودند: «وقتى در تهران بودى نزد ما نمىآمدى؛ ولى بعد از این به دیدار ما بیا.»
از خواب بیدار شدم و تا صبح فکر مىکردم. بعد از اذان صبح، مأمور شهربانى در منزل آمد و گفت: مرخص شدى، هر کجا مىخواهى برو!
بدون هیچ تعرض و تعقیب و تعهد به تهران آمدم و با خود عهد کردم تا آخر عمر زیارت آن حضرت را شبهاى جمعه ترک نکنم.
سالیانی ست که بر قبله‌ی ری رو کردم
دست من نیست، به احسان شما خو کردم
هر سلامی به تو دادیم، حسن داده جواب
بی سبب نیست که در صحن تو هوهو کردم
مقام حضرت عبدالعظیم نزد اهل بیت (ع)
این کارشناس مذهبی تصریح کرد: این محدث کبیر و این امام زاده واجب التعظیم از دریای بیکران فضل و بزرگواری برخوردار هستند.
بر اساس آن‌چه از تاریخ تولد و وفات حضرت عبد العظیم حسنی رحمت الله علیه بدست می‌آید، ایشان دوران حیات پنج امام از امامان اهل بیت علیه السلام یعنى امام کاظم علیه السلام تا امام عسکرى علیه السلام را درک کرده اند؛ امّا این بدان معنا نیست که به محضر همه آنها هم رسیده و یا از آن معصومین علیه السلام سخنى نقل کرده اند.
آن‌چه قطعى و مسلّم است، این است که حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه محضر امام جواد علیه السلام و امام هادى علیه السلام را درک نموده و از این معصومین علیه السلام احادیث فراوانى نقل کرده اند.
حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی گفت: براى اثبات عظمت علمى حضرت عبد العظیم حسنی علیه السلام کافى است که بدانیم امام معصوم علیه السلام، مردم را براى حل مشکلات دینى و یافتن پاسخ پرسشهاى اعتقادى و عملىشان، به حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه ارجاع داده اند.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: صاحب بن عبّاد در رسالهاى که در شرح حال حضرت عبد العظیم حسنی رحمت الله علیه نوشته، در توصیف علمى ایشان آورده اند:
ابو تراب رویانى، روایت کرد که شنیدم ابو حمّاد رازى مىگفت: خدمت امام هادى علیه السلام در سامرّا رسیدم و مسائلى از حلال و حرام از ایشان پرسیدم.
امام هادی علیه السلام به پرسشهاى من پاسخ دادند و هنگامى که خواستم از ایشان خداحافظى کنم، به من فرمودند:
«یا أبا حَمّاد! إذا أَشکَلَ عَلَیک شَىءٌ مِن أمرِ دینِک بِناحِیَتِک فَسَل عَنهُ عَبدَ العَظیمِ بنَ عَبدِ اللَّهِ الحَسَنِیّ و أقرِئهُ مِنّیِ السَّلامَ.» «اى ابو حمّاد! هنگامى که چیزى از امور دینى در منطقهات براى تو مشکل شد، از عبد العظیم بن عبد اللَّه حسنى بپرس و سلام مرا به او برسان.»
این تعبیر، به روشنى نشان مىدهد که حضرت عبد العظیم حسنی علیه السلام در عصر خود، «مجتهد» توانمندى بوده که بر اساس اصول و قواعدى که از اهل بیت علیه السلام در اختیار داشته، مىتوانسته اند دیدگاههاى اسلام ناب را در زمینههاى مختلف اعتقادى و عملى، استخراج کنند و به پرسشهاى مردم پاسخ دهند.
حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی افزود: بنابراین، ایشان تنها یک «محدّث» و راوى احادیث اهل بیت علیه السلام نبوده اند؛ بلکه از علماى بزرگ خاندان رسالت بوده اند که پس از معصومان علیه السلام، توان پاسخگویى به مسائل علمى را داشته اند و توانمندى علمى ایشان مورد تأیید و تصدیق امام هادی علیه السلام قرار گرفته است.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری قرآن و عترت
دانشجویان سال سوم دانشگاهها، بورسیه دانشگاه فرهنگیان می‌شوند